Poziomy zbiórki i opłata produktowa w systemie kaucyjnym
Wraz z uruchomieniem systemu kaucyjnego na jego uczestników i operatorów spadnie szereg nowych obowiązków. Jeden z nich to konieczność osiągnięcia minimalnych poziomów zbiórki opakowań i odpadów opakowaniowych. Niezrealizowanie ustawowych założeń będzie oznaczało dotkliwe konsekwencje nie tylko dla wprowadzającego, ale też dla podmiotu reprezentującego.
Po co nam system kaucyjny? Minimalne poziomy selektywnej zbiórki opakowań
Jednym z głównych celów wprowadzenia systemu kaucyjnego w Polsce jest osiągnięcie bardzo wysokich celów w zakresie zbiórki opakowań po napojach i odpadów wytworzonych z tych opakowań. W opinii ekspertów ich osiągnięcie nie byłoby możliwe bez systemu kaucyjnego. Jego wprowadzenie było więc koniecznością, a nie jedną z opcji.
Minimalne poziomy selektywnego zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych zostały określone w załączniku 1a do znowelizowanej ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi i wynoszą:
Rodzaj opakowań | Poziom selektywnego zbierania | |
w latach 2025-2028 | w roku 2029 i latach następnych | |
butelki jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych na napoje o poj. do 3 l | 77% | 90% |
metalowe puszki o poj. do 1 l | 77% | 90% |
Szklane butelki wielokrotnego użytku o poj. do 1,5 l | 77% | 90% |
Ze względu na odroczenie uruchomienia systemu kaucyjnego do 1 października 2025 r., poziomy recyklingu za rok 2025 będą wyliczane na podstawie masy opakowań wprowadzonych do obrotu między 1 października a 31 grudnia 2025 r.
Poziomy zbiórki i system kaucyjny następstwami dyrektywy SUP
Potrzeba określenia w polskiej ustawie kaucyjnej minimalnych poziomów zbiórki w ramach systemu kaucyjnego wyniknęła z konieczności transpozycji do krajowego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko, zwanej w skrócie dyrektywą SUP.
Artykuł 9 dyrektywy zobowiązał wszystkie państwa członkowskie do podjęcia środków umożliwiających zapewnienie do 2025 r. 77% poziomu selektywnej zbiórki produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. W jego treści zaproponowano też działania, które mogą pomóc w osiągnięciu tego celu, tj. ustanowienie systemu zwrotu kaucji oraz ustalenie celów w zakresie selektywnej zbiórki. Jak nietrudno się domyśleć, Polska wdrożyła obie z tych propozycji.
A jeśli nie osiągniemy poziomów zbiórki? Stawki opłaty produktowej w systemie kaucyjnym
Konsekwencją nieosiągnięcia minimalnych poziomów zbiórki w ramach systemu kaucyjnego jest konieczność wniesienia opłaty produktowej. Oblicza się ją oddzielnie dla poszczególnych rodzajów opakowań objętych systemem kaucyjnym.
W początkowym okresie funkcjonowania polskiego systemu kaucyjnego stawki opłaty produktowej ustalono na stosunkowo niskim poziomie, znacznie niższym niż ten przewidziany dla pozostałych rodzajów opakowań. Będą one jednak sukcesywnie wzrastały w latach 2026 i 2027.
Rodzaj opakowań |
Stawka opłaty produktowej w zł/kg |
||
w 2025 r. |
w 2026 r. |
od 2027 r. |
|
butelki jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych na napoje o poj. do 3 l | 0,10 | 1,00 | 5,00 |
metalowe puszki o poj. do 1 l | 0,10 | 1,00 | 5,00 |
Szklane butelki wielokrotnego użytku o poj. do 1,5 l | 0,01 | 0,05 | 0,25 |
Zgodnie z pierwotnymi założeniami ustawodawcy wysokość opłaty produktowej dla wszystkich rodzajów opakowań o objętych systemem kaucyjnym miała być identyczna. Z uwagi na znacznie wyższą masę szklanych butelek (w porównaniu do pozostałych opakowań w systemie kaucyjnym) zdecydowano jednak o obniżeniu opłaty produktowej na butelki wielokrotnego użytku ze szkła.
Odpowiedzialność za nieosiągnięcie wymaganych poziomów zbiórki w ramach systemu kaucyjnego będzie spoczywała na wprowadzającym produkty w opakowaniach oraz na podmiocie reprezentującym prowadzącym system kaucyjny, do którego przystąpił wprowadzający. Każdy z nich będzie zobowiązany do wniesienia 50% kwoty należnej opłaty produktowej.