1 stycznia 2025 r. weszła w życie nowelizacja rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska, która znacząco obniżyła stawki opłaty produktowej za szklane opakowania zbierane w ramach systemu kaucyjnego. Zgodnie z nowymi przepisami, za każdy kilogram szklanych butelek wielokrotnego użytku wprowadzający zapłacą:

• 0,01 zł (zamiast 0,10 zł) w 2025 r.,
• 0,05 zł (zamiast 1 zł) w 2026 r.,
• 0,25 zł (zamiast 5 zł) w 2027 r. i w latach następnych.

Przypomnijmy, że poprzednie przepisy przewidywały jednolite stawki dla wszystkich rodzajów opakowań objętych systemem kaucyjnym. Z czego więc wynika ta zmiana?

Nowelizacja rozporządzenia miała na celu urealnienie stawek opłaty produktowej. Jak podkreślono w uzasadnieniu projektu nowego rozporządzenia, masa butelki szklanej jest wielokrotnie wyższa niż masa butelki PET albo puszki o identycznej pojemności. Na podstawie przywołanych przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska danych, masy półlitrowych opakowań objętych systemem kaucyjnym wynoszą odpowiednio:

• butelka PET – 13 g,
• puszka na napoje – 14 g,
• szklana butelka – 315 g.

Oznacza to, że na 1 kilogram opakowań przypada:

• 77 butelek PET,
• 71 puszek,
• zaledwie 3 butelki szklane.

Zgodnie z zasadą mówiącą, że zaśmieca liczba opakowań, a nie ich masa, stawki opłaty produktowej za opakowania szklane zostały znacznie obniżone.

Poznaj kompleksowe usługi Interzero dla uczestników systemu kaucyjnego >>

Obniżenie opłaty produktowej za opakowania szklane podyktowane było nie tylko kwestiami ekonomicznymi, ale też ekologicznymi. Stosowanie opakowań wielokrotnego użytku ma pozytywny wpływ na środowisko i przybliża nas do urzeczywistnienia idei GOZ. Wykorzystywanie szklanych butelek zwrotnych zmniejsza skalę produkcji nowych butelek, a tym samym redukuje emisję dwutlenku węgla, zużycie energii elektrycznej i surowców.

Utrzymanie dotychczasowych, jednolitych stawek opłaty produktowej dla wszystkich tych rodzajów opakowań mogłoby sprawić, że wprowadzający odejdą od ich wykorzystywania i zamienią „drogie” wielorazowe szkło na znacznie „tańsze” jednorazowe tworzywa sztuczne. Rezygnacja ze szklanych butelek wielorazowego użytku byłaby natomiast krokiem wstecz, który oddaliłby nas od przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym.

Zobacz również:

• 9 miesięcy opóźnienia w systemie kaucyjnym. Co to oznacza dla branży opakowaniowej?
• Butelkomaty Sielaff – najlepsze maszyny do systemu kaucyjnego

Źródła:

• Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 24 grudnia 2024 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stawek opłat produktowych dla poszczególnych rodzajów opakowań, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20240001960/O/D20241960.pdf
• https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12389300/katalog/13079739#13079739

Zgodnie z przepisami nowelizacji, od 1 stycznia 2025 r. każda gmina ma obowiązek zorganizowania selektywnej zbiórki odpadów tekstylnych, do których zaliczamy m.in. zużytą odzież i obuwie, tekstylia domowe (pościel, zasłony) i inne wyroby z tkanin. Minimum jakie muszą zapewnić samorządy, to możliwość oddawania wszystkich odpadów tekstylnych do lokalnego PSZOK-u.

Obecnie nie jest planowane odgórne wprowadzenie dodatkowego, szóstego już, pojemnika przeznaczonego wyłącznie na odpady tekstylne ani zobowiązanie gmin do odbierania tej frakcji odpadów z posesji. Gminy mają jednak dowolność w organizacji dodatkowych sposobów zbiórki odpadów tekstylnych, np. odbiorów ich bezpośrednio z gospodarstw domowych lub utworzenia dodatkowych punktów zbiórki. Podobne rozwiązanie od niedawna testuje Częstochowa, która umożliwia swoim mieszkańcom bezpłatne oddanie odpadów tekstylnych po wcześniejszym telefonicznym umówieniu terminu odbioru.

Wprowadzenie obowiązku selektywnej zbiórki odpadów tekstylnych wynika z transpozycji do polskiego prawa przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19.11.2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy. Art. 11 ust. 1 dyrektywy zobowiązuje wszystkie na państwa członkowskie UE do prowadzenia selektywnej zbiórki minimum następujących frakcji: papieru, metalu, tworzyw sztucznych, szkła oraz tekstyliów. Ta ostatnia frakcja jest obowiązkowo zbierana na terenie całej UE właśnie od 1 stycznia 2025 r.

Przypomnijmy, że Unia Europejska nadal prowadzi prace nad wdrożeniem legislacji mających zwiększyć skuteczność zbiórki odpadów tekstylnych oraz nałożyć dodatkowe obowiązki na producentów tekstyliów, zwane systemem rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Na mocy przepisów ROP, wprowadzający tekstylia mają zostać obciążeni kosztami związanymi z odbiorem, segregacją i recyklingiem wytworzonych z nich odpadów.

Selektywna zbiórka odpadów tekstylnych oznacza nowe obowiązki nie tylko dla gmin, ale też dla ich mieszkańców. Od nowego roku zakazane jest wyrzucanie tekstyliów do kosza na odpady zmieszane. Kary za nieprzestrzeganie nowych zasad lub za nieprawidłowe sortowanie odpadów mogą wynieść od 200 do 400% podstawowej opłaty za odbiór odpadów. Należy podkreślić, że kary te nie są jednorazowe – jeśli mieszkańcy posesji nadal nie będą przestrzegać ustawowych obowiązków, kary finansowe mogą zostać naliczone też w kolejnych miesiącach.

Mechanizm naliczania takich karnych opłat jest nam już doskonale znany – analogiczne konsekwencje spotkają nas również za nieprawidłowe sortowanie pozostałych frakcji odpadów, dla których istnieje obowiązek selektywnej zbiórki (szkło, metal i tworzywa sztuczne, papier, odpady bio). Dlaczego o tym przypominamy? Otóż, przeprowadzone przez nas w 2023 r. badanie wykazało, że jedynie 62% Polaków segreguje odpady na wszystkie wymagane frakcje, a jeszcze mniej, bo 43% deklaruje, że potrafi robić to prawidłowo. Więcej wniosków znajdziesz w raporcie z badań Pakujemy się w kłopoty.

Wbrew pozorom, od stycznia nie mamy obowiązku oddawania wszystkich zużytych tekstyliów do PSZOK. Używane tekstylia w dobrym stanie można przekazać organizacjom charytatywnym (np. PCK, Caritas, domom samotnej matki, schroniskom dla bezdomnych) lub wyrzucić do kontenera na odzież używaną.

Alternatywne punkty zbiórki tekstyliów oferują również ich producenci, dając konsumentom możliwość oddania starych ubrań lub obuwia w swoich sklepach. W większości przypadków mogą być to produkty dowolnej marki, które zostaną następnie przekazane do recyklingu, poddane upcyclingowi lub ponownie wprowadzone do sprzedaży w sklepach typu second hand.

Jako przedstawiciele branży odpadowej i recyklingu gorąco zachęcamy do działania w duchu naszej idei Razem dla świata bez odpadów która zakłada nie tylko prawidłowe postępowanie z odpadami tekstylnymi, ale też zapobieganie ich generowaniu. Jak to zrobić? Poznaj 5 sposobów na ekologiczną modę i zrównoważoną garderobę.

Zmianą, która dotknie wszystkich przedsiębiorców wpisanych do rejestru BDO jest podwyżka opłaty rocznej i rejestrowej. Podyktowana jest ona m.in. rosnącymi kosztami utrzymania, prowadzenia i rozwoju BDO.

Od 2025 r. stawki opłaty za BDO wyniosą:

• 200 z dla mikroprzedsiębiorców (podwyżka ze 100 zł),
• 800 zł dla pozostałych przedsiębiorców (podwyżka z 300 zł).

Przypomnijmy, że termin wniesienia opłaty rocznej za dany rok kalendarzowy upływa wraz z końcem lutego – w 2025 r. będzie to więc 28 lutego. W tym terminie należy wnieść opłatę roczną w nowej wysokości.

Dowiedz się więcej o podwyżkach opłat za BDO w 2025 r.

Od 2025 r. wprowadzony zostanie obowiązek prowadzenia ewidencji wszystkich odpadów niebezpiecznych wytworzonych przez przedsiębiorców. Oznacza to, że znikną dotychczas obowiązujące zwolnienia, z których chętnie korzystały podmioty wytwarzające niewielkie ilości odpadów niebezpiecznych.

Obowiązek ewidencjonowania obejmie odpady niebezpieczne o następujących kodach:

• 3 02 08* Inne oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe,
• 15 01 10* Opakowania zawierające pozostałości substancji niebezpiecznych lub nimi zanieczyszczone,
• ex 15 01 11* Opakowania z metali zawierające niebezpieczne porowate elementy wzmocnienia konstrukcyjnego inne niż z azbestu, włącznie z pustymi pojemnikami ciśnieniowymi,
• 16 02 13* Zużyte urządzenia zawierające niebezpieczne elementy inne niż wymienione w 16 02 09 do 16 02 12,
• 16 06 03* Baterie zawierające rtęć.

Wytwarzasz takie odpady niebezpieczne? Sprawdź, czy musisz zarejestrować firmę w BDO w 2025 r.! Sprawdź, czy musisz zarejestrować firmę w BDO w 2025 r.!

Od stycznia 2025 r. wejdzie w życie obowiązek segregacji odpadów budowlanych i rozbiórkowych na 6 frakcji. Najnowszą zmianą jest jednak odejście od konieczności zapewnienia segregacji odpadów BiR w miejscu ich wytworzenia – przedsiębiorca będzie mógł przekazać obowiązek ich wysegregowania innemu podmiotowi posiadającemu stosowne zezwolenia i wpisy w BDO pod warunkiem podpisania stosownej umowy.

W poprzedniej wersji przepisów ustawodawca zobowiązywał każdego wytwórcę odpadów budowlanych i rozbiórkowych do ich segregacji u źródła. W wyniku nowelizacji ustawy o odpadach wprowadzono możliwość wysegregowania odpadów poza miejscem ich wytworzenia, nie zwalniając jednak przedsiębiorcy z odpowiedzialności za zapewnienie realizacji tego obowiązku.

Poznaj nowe zasady gospodarowania odpadami budowanymi i rozbiórkowymi w 2025 r.

W 2025 r. nie będzie możliwości wystawiania dokumentów DPR i EDPR w systemie BDO. Wprowadzenie Modułu Potwierdzeń, który miał pozwalać na cyfrowe generowanie tych dokumentów, zostało przesunięte na 1 stycznia 2027 r. Od tej daty przedsiębiorcy zyskają możliwość elektronicznego wystawiania DPRów i EDPRów dla opakowań i produktów oraz zaświadczeń dla sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz dla baterii i akumulatorów.

W latach 2025-2026 dokumenty potwierdzające recykling nadal będą wystawiane w formie papierowej.

Od 2025 r. podniesione zostaną limity dotyczące wydatkowania środków z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na cele związane z funkcjonowaniem BDO. Ma to na celu zapewnienie dalszego, bezproblemowego dostępu do BDO, a także utrzymanie obecnego poziomu cyberbezpieczeństwa i finansowanie rozwoju systemu.

Co więcej, wpływy z tytułu opłat rejestrowych i rocznych za wpis do BDO będą bezpośrednim przychodem NFOŚiGW.

Jedynie 8% samodzielnych wprowadzających osiągnęło minimalne ustawowe poziomy recyklingu w 2022 r.  – wynika z raportu IOŚ-PIB Gospodarka opakowaniami i odpadami opakowaniowymi w Polsce w 2022 r. W tym samym okresie organizacje odzysku osiągnęły lub nawet przekroczyły roczne poziomy recyklingu dla wszystkich rodzajów odpadów opakowaniowych.

Spośród wprowadzających, którzy wybrali samodzielne zapewnienie recyklingu wytworzonych przez siebie odpadów opakowaniowych, aż 11 234 podmioty były zobowiązane do uzyskania wymaganych poziomów recyklingu, które w 2022 r. wynosiły:

• 30% dla odpadów z tworzyw sztucznych,
• 51% dla odpadów z aluminium,
• 55% dla odpadów z metali żelaznych,
• 66% dla odpadów z papieru i tektury,
• 62% dla odpadów ze szkła,
• 19% dla odpadów z drewna,
• 59% dla wszystkich powyższych rodzajów odpadów opakowaniowych łącznie.

Na podstawie danych pochodzących z rejestru BDO, eksperci IOŚ-PIB wyliczyli, że jedynie 8% samodzielnych wprowadzających osiągnęło wspomniane minimalne poziomy. Procentowy udział samodzielnych wprowadzających, którzy zdołali sprostać ustawowemu minimum obrazuje poniższy wykres:

Źródło: Raport Gospodarka opakowaniami i odpadami opakowaniowymi w Polsce w 2022 r.

Na przeciwnym biegunie znajdują się organizacje odzysku, które w 2022 r. osiągnęły ustawowe poziomy recyklingu dla odpadów opakowaniowych z metali, szkła, papieru i tektury oraz przekroczyły wymagany poziom odzysku dla odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych[i].

Nieosiągnięcie przez przedsiębiorcę ustawowych poziomów recyklingu odpadów opakowaniowych skutkuje koniecznością naliczenia i wniesienia opłaty produktowej, która jest swego rodzaju podatkiem środowiskowym. Aby uniknąć obowiązku uiszczenia opłaty, przedsiębiorca może przekazać organizacji odzysku swój obowiązek recyklingu odpadów opakowaniowych wytworzonych z wprowadzonych przez niego opakowań i produktów w opakowaniach. Dzięki temu wprowadzający płaci jedynie stałą, niską kwotę z tytułu umowy z organizacją odzysku i nie musi zaprzątać sobie głowy zapewnieniem recyklingu odpadów.

Wylicz, ile możesz zaoszczędzić na opłacie produktowej >>

Interzero przejmuje od przedsiębiorców obowiązki recyklingu w zakresie:

• odpadów opakowaniowych,
• baterii i akumulatorów,
• produktów poużytkowych: opon, olejów i smarów,
• sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

Dzięki temu każdy przedsiębiorca może kompleksowo przekazać nam ogół swoich obowiązków wynikających z wprowadzania na rynek opakowań i produktów. Sprawdź, jakim obowiązkom podlega Twoja firma!

Podpisując jedną umowę zyskasz pewność realizacji ciążących na Twojej firmie obowiązków zapewnienia ustawowych poziomów odzysku, recyklingu i przygotowania do ponownego użycia.

[1]Gospodarka opakowaniami i odpadami opakowaniowymi w Polsce w 2022 r., https://ios.edu.pl/wp-content/uploads/2024/09/gospodarka-opakowaniami-i-odpadami-opakowaniowymi-w-polsce-w-2022-r-2.pdf

Każdego roku w Polsce marnuje się ok. 4,5 mln ton żywności, a czego aż 60% w gospodarstwach domowych. Dlaczego? Najczęstszymi deklarowanymi przez respondentów przyczynami wyrzucania jedzenia są:

• upływ terminu przydatności do spożycia – 60%,
• zbyt duże zakupy – 26%,
• niewłaściwe przechowywanie – 26%,
• zakup niesmacznych produktów – 25%,
• zakup produktów złej jakości – 17%,
• zbyt duże porcje posiłków – 18%,
• brak pomysłu na wykorzystanie produktów – 10%[i].

Ilość wyrzucanego jedzenia drastycznie wzrasta w okresie świąteczno-noworocznym. Szacuje się, że w tym czasie jedzenie wyrzuca aż 83% osób. 24 grudnia został nawet nieoficjalnie obwołany Dniem Świątecznego Marnowania Żywności – tylko w Polsce do koszy trafia wtedy aż 9,2 tys. ton jedzenia[ii]! Czy można temu zaradzić?

Ze względów środowiskowych zachęcamy przede wszystkim do umiaru, który jest jednym z najważniejszych składników naszego przepisu na świąteczny spokój. Zakładamy jednak, że skoro tu trafiłeś, to właśnie zmagasz się z problemem zagospodarowania jedzenia po świętach i poszukujesz rozwiązania najlepszego dla siebie i natury rozwiązania.

Remedium na większość z tych problemów jest foodsharing, czyli dzielenie się żywnością. Ruch ten zachęca do oddawania nadmiaru jedzenia osobom, które chętnie przyjmą je i dosłownie uratują przed zmarnowaniem. Warunek jest tylko jeden – żywność musi być nadal zdatna do spożycia.

Jednym ze sposobów na świąteczny foodsharing jest skorzystanie z jadłodzielni, zwanych też lodówkami społecznymi. Jadłodzielnie to ogólnodostępne lodówki, szafki, a czasem też małe pomieszczenia, które umożliwiają wymianę jedzenia. Można w nich nie tylko pozostawić świeże produkty lub potrawy, ale też wziąć to, co na półkach pozostawili inni.

Co oddawać do jadłodzielni? Jedynie takie jedzenie, które sami byśmy zjedli. Co ważne, może być ono po terminie przydatności do spożycia – produkty suche i sypkie, konserwy, przyprawy, a czasem nawet prawidłowo przechowywany nabiał często nadają się do spożycia po upływie daty wskazanej na opakowaniu. Oddając jedzenie do jadłodzielni warto jednak przestrzegać kilku zasad:

• produkty powinny być umieszczone w czystym opakowaniu i szczelnie zamknięte,
• na domowych daniach należy umieścić karteczkę z ich składem i datą przygotowania,
• można pozostawiać produkty uprzednio otwarte, jednak powinno się wskazać datę ich otwarcia (głównie w przypadku jedzenia, które szybko się psuje),
• jeśli potrawa wymaga przechowywania w niskiej temperaturze, to należy bezwzględnie umieścić ją w lodówce!

Wbrew pozorom, jadłodzielnie nie są domeną dużych miast – znajdziesz je też w małych miejscowościach!

Zobacz ogólnopolską mapę jadłodzielni

Przejdź do mapy jadłodzielni w Warszawie

Nie widzisz tu swojej lokalizacji? Spróbuj wyszukać ją np. w internetowej wyszukiwarce – sieć jadłodzielni stale się rozrasta, więc w Twojej okolicy mogą funkcjonować punkty, których jeszcze nie oznaczono na mapie.

Jadłodzielnie to nie jedyne miejsca, do których możesz oddać jedzenie po świętach (i nie tylko po świętach). Zobacz, gdzie jeszcze podzielisz się żywnością!

• Banki Żywności

To instytucje charytatywne, które przyjmują każdy rodzaj żywności, a następnie przekazują ją potrzebującym. Do takiego banku można oddać wszystkie produkty spożywcze (w tym produkty nietrwałe, np. pieczywo, nabiał, mięso, owoce i warzywa) na minimum 2 dni przed terminem przydatności do spożycia. W Polsce funkcjonuje 31 takich banków. Zobacz mapę Banków Żywności.

• Grupy na Facebooku i lokalne fora

Dzielenie się żywnością umożliwiają też media społecznościowe i lokalne grupy, które znajdziesz m.in. pod nazwami:

• jadłodzielnia online, foodsharing, freeganism,
• oddam, uwaga, śmieciarka jedzie (lub po prostu: śmieciarka),
• nie marnujemy jedzenia.

• Oddziały Caritas Polska

Caritas od dawna aktywnie działa na rzecz osób potrzebujących, a jednocześnie przeciwdziała marnowaniu żywności. Lokalne oddziały Caritas często przyjmują niepotrzebną żywność, która zalega w lodówce np. po świętach lub po evencie. Warto skontaktować się z najbliższą placówką Caritas i przekazać jej jedzenie, które następnie trafi do potrzebujących.

• Placówki dla osób w kryzysie bezdomności

Nadmiarowe jedzenie ze świąt chętnie przyjmują też noclegownie oraz schroniska dla osób w kryzysie bezdomności. Listę wszystkich takich placówek z podziałem na województwa znajdziesz na stronie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

Czasem jedzenie trzeba wyrzucić – jest zepsute, przesolone, przypalone, powodów może być mnóstwo. Warto jednak robić to z głową. Prawidłowo posortowane odpady ze stołu, lodówki lub kuchennej szafki można jeszcze poddać recyklingowi organicznemu, czyli kompostowaniu lub fermentacji.

Gdzie wyrzucić jedzenie? Większość żywności wyrzuca się do brązowego pojemnika na bioodpady. To właśnie do niego powinno trafić niepotrzebne, zepsute lub przeterminowane jedzenie, jednak z pewnymi wyjątkami. Resztki mięsa, wędlin oraz kości to odpady zmieszane, podobnie z resztą jak jajka, sery i inne produkty pochodzenia zwierzęcego. Bioodpadami nie są też zmieszane potrawy zawierające produkty odzwierzęce, np. sałatki lub sosy. Sprawdź, co wyrzucamy, a czego nie wyrzucamy do bioodpadów.

Alternatywą dla worka na bioodpady jest kompostownik: przydomowy, kuchenny lub elektryczny. Pozwala on zamienić bioodpady w naturalny i zupełnie darmowy nawóz do roślin, który może powstać już w 24 godziny! Takie możliwości stwarza chociażby kompostownik Oklin z linii Smart.

[i] Punkt zero recyklingu w Polsce, https://portalkomunalny.pl/wp-content/uploads/2024/12/raport-punkt-zero-recyklingu-w-polsce.pdf

[ii] Święta, święta i… do kosza. Wyrzucamy 1,6 kg świątecznego jedzenia na osobę, https://www.rp.pl/przemysl-spozywczy/art41538111-swieta-swieta-i-do-kosza-wyrzucamy-1-6-kg-swiatecznego-jedzenia-na-osobe

W pierwszej części raportu „W pułapkach wielorazowości”, zatytułowanej „Klątwa jednorazowego plastiku” przeczytamy też wiele o nawykach żywieniowych Polaków: co zamawiają najczęściej, gdzie i jak składają zamówienia (przez telefon, aplikacje, osobiście), na co zwracają uwagę, gdy patrzą na oferowane im opakowania, a także, co myślą o opakowaniach wielorazowych.

A to tylko część wniosków z badań jakościowych i ilościowych, które miały pomóc zdiagnozować i opisać stan wdrożenia dyrektywy o jednorazowych plastikach w Polsce. Badania jakościowe objęły wywiady z 24 osobami, badania ilościowe CAWI zostały przeprowadzone na ogólnopolskiej reprezentatywnej próbie 1000 osób.  Z całością publikacji możesz zapoznać się tutaj: https://ekobezkantow.pl/raporty/w-pulapkach-jednorazowosci/

O Eko bez kantów

W „Eko bez kantów” rozmawiamy o ekologii bez naginania prawdy. Rozprawiamy się z mitami, fake newsami i półprawdami. Naszym celem jest wyjaśnienie, dlaczego należy segregować odpady, a nie tylko jak robić to prawidłowo.

„Eko bez kantów” powstało z przekonania, że w świecie pełnym dezinformacji i greenwashingu potrzebne jest wiarygodne źródło rzetelnych informacji. Poruszamy tematy takie jak zrównoważony rozwój, recykling, GOZ i legislacja związane z gospodarką odpadami. Omawiamy wpływ opakowań, baterii i elektrodpadów na środowisko, a także sposoby ich ponownego wykorzystania jako cennych zasobów.

Polscy przedsiębiorcy sprzedający produkty i opakowania do Austrii powinni mieć się na baczności – od 1 stycznia 2023 r. kraj ten wprowadził przepisy EPR, które są odpowiednikiem polskiego ROP. Skupiają się one wokół 2 głównych zagadnień: licencjonowania opakowań i ustanawiania autoryzowanego przedstawiciela w Austrii. Jak realizować obowiązki wynikające z EPR? Podpowiadamy.

Wraz z początkiem 2023 r. w Austrii zaczęły obowiązywać nowe przepisy rozszerzonej odpowiedzialności producenta, zwane przepisami EPR (ang. Extended Producer Responsibility). Nakładają one na przedsiębiorców sprzedających produkty do Austrii szereg obowiązków środowiskowych, których celem jest zwiększenie poziomu recyklingu odpadów z opakowań i produktów oraz minimalizacja wpływu działalności przedsiębiorców na środowisko.

Od 1 stycznia 2023 r. przedsiębiorcy nieposiadający siedziby w Austrii, którzy wprowadzają na austriacki rynek określone kategorie opakowań i produktów muszą spełnić surowe wymogi prawne.

Zgodnie z austriackimi przepisami EPR, każdy wprowadzający ma obowiązek:

• rejestracji w Austriackiej Federalnej Agencji Środowiska (odpowiednik polskiego wpisu do rejestru BDO),
• składania cyklicznych sprawozdań dotyczących ilości lub mas wprowadzonych produktów i opakowań,
• uczestnictwa w systemie zbiórki i recyklingu odpadów w Austrii,
• wnoszenia opłaty licencyjnej zależnej od rodzaju i ilości opakowań lub produktów wprowadzonych na rynek austriacki.

Co ważne, przedsiębiorcy nie mogą realizować tych obowiązków samodzielnie – brak siedziby w Austrii oznacza, że muszą ustanowić autoryzowanego przedstawiciela w Austrii (Bevollmächtigten), który będzie w ich imieniu realizował obowiązki wprowadzającego i odpowiadał za kontakty z lokalnymi władzami.

Obowiązki wynikające z EPR dotyczą każdej firmy nieposiadającej siedziby na terenie Austrii, która sprzedaje austriackim odbiorcom następujące kategorie produktów:

• opakowania, w tym opakowania produktów, opakowania transportowe i opakowania wysyłkowe,
• sprzęt elektroniczny i elektryczny (EEE),
• baterie i akumulatory.

Nowe przepisy dotyczą zarówno przedsiębiorców z siedzibą w dowolnym kraju UE, jak i tych spoza UE. Skierowane są głównie do firm, które oferują swoje produkty na platformach sprzedażowych, np. eBay, Amazon, Zalando.

Obowiązki wprowadzającego określone w przepisach EPR muszą więc realizować:

• importerzy produktów w opakowaniach, sprzętu oraz baterii i akumulatorów na rynek austriacki,
• przedsiębiorcy sprzedający opakowania, produkty w opakowaniach, sprzęt i baterie bezpośrednio do odbiorców w Austrii z wykorzystaniem własnych sklepów internetowych lub platform sprzedażowych online.

Przepisy EPR nie przewidują zwolnień ilościowych – ustanowienie autoryzowanego przedstawiciela w Austrii jest obowiązkiem każdego wprowadzającego, nawet jeśli sprzedaje on do Austrii jedynie kilka produktów lub opakowań objętych EPR.

Grupa Interzero od ponad 30 lat świadczy profesjonalne, kompleksowe usługi środowiskowe dla klientów z każdej branży. Jesteśmy obecni w 10 krajach, w tym w Austrii, gdzie przejmujemy od naszych klientów obowiązki związane m.in. z licencjonowaniem, gospodarką odpadami i recyklingiem.

Jako autoryzowany przedstawiciel Twojej firmy, zajmiemy się:

• rejestracją Twojej firmy w odpowiednich urzędach,
• licencjonowaniem opakowań wprowadzonych na austriacki rynek,
• sprawozdawczością, czyli przygotowaniem i składaniem wszelkich sprawozdań wymaganych przepisami EPR w Austrii,
• zapewnieniem zagospodarowania odpadów powstałych z opakowań i produktów wprowadzonych przez Twoją firmę na austriacki rynek,
• reprezentacją Twojej firmy przed austriackimi organami we wszelkich sprawach związanych z wprowadzonymi produktami lub opakowaniami.

Podpisując jedną umowę przekażesz nam ogół swoich obowiązków związanych z wprowadzaniem na austriacki rynek opakowań, sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz opakowań i baterii.

Jak ustanowić Interzero autoryzowanym przedstawicielem mojej firmy?

1. Zarejestruj się w naszym portalu online i uzupełnij dane swojej firmy.
2. Wybierz zakres obowiązków, które mamy realizować w imieniu Twojej firmy. Pamiętaj, że opakowania, sprzęt elektryczny i baterie mogą być objęte jedną umową.
3. Wskaż ilości/masy opakowań i produktów wprowadzanych na austriacki rynek.
4. Postępuj zgodnie z dalszymi wskazówkami i potwierdź zawarcie umowy.

Dowiedz się więcej o usłudze autoryzowanego przedstawiciela oraz o licencjonowaniu opakowań w Austrii.

Poznaj odpowiedzi na najczęstsze pytania o ustanowienie autoryzowanego przedstawiciela i licencjonowanie opakowań w Austrii.