Najważniejszymi zapisami nowelizacji są zniesienie obowiązku wysegregowania, czyli selektywnej zbiórki odpadów budowlanych i rozbiórkowych w miejscu ich wytworzenia oraz zdefiniowanie odpowiedzialności za wysegregowanie frakcji odpadowych.

Każdy przedsiębiorca wytwarzający odpady budowlane i rozbiórkowe będzie zobowiązany do wysegregowania w miejscu wytworzenia co najmniej 6 frakcji:

• odpady z drewna,
• odpady z metali,
• odpady ze szkła,
• odpady z tworzyw sztucznych,
• odpady z gipsu,
• odpady mineralne, w tym z betonu, cegły, płytek i materiałów ceramicznych oraz kamieni.

Projekt nowelizacji ustawy o odpadach powstał w odpowiedzi na wątpliwości interpretacyjne oraz potencjalne problemy z organizacją i kosztami selektywnej zgłaszane przez przedstawicieli branży budowlanej. W dotychczasowej wersji przepisów, które miały wejść w życie od 1 stycznia 2025 r., brakowało jednoznacznego stwierdzenia, na kim spoczywa obowiązek selektywnej zbiórki oraz odbiorów odpadów budowlanych i rozbiórkowych. Konieczność ich sortowania na 6 frakcji w miejscu wytworzenia spowodowałaby też gwałtowny wzrost kosztów wywozu takich odpadów, co z kolei mogłoby przyczynić się do ich nielegalnego składowania oraz wyrzucania ich bezpośrednio do środowiska.

Zgodnie z zapisami ustawy nowelizującej ustawę o odpadach, przedsiębiorca wytwarzający odpady budowlane i rozbiórkowe będzie mógł przekazać je innemu uprawnionemu podmiotowi, który przejmie obowiązek wysegregowania ich na minimum 6 frakcji poza miejscem wytworzenia. Co istotne, przekazanie odpadów innemu podmiotowi nie zwalnia całkowicie wytwórcy odpadów budowlanych i rozbiórkowych z odpowiedzialności za wykonanie obowiązku wysegregowania. Jeśli obowiązek ten nie zostanie zrealizowany z winy podmiotu, który przejął odpady, to oba podmioty (wytwórca i przejmujący) będą za to odpowiadać solidarnie.

Nowe przepisy mają wejść w życie od 1 stycznia 2025 r.

W uzasadnieniu projektu ustawy jego autorzy podkreślili konieczność przestrzegania przez przedsiębiorców tzw. hierarchii postępowania z odpadami:

podmioty świadczące usługi w zakresie budowy, rozbiórki, remontu obiektów (wykonawców robót budowlanych) są obowiązane do zapobiegania powstawaniu odpadów.[i]

W pierwszej kolejności należy więc podejmować działania mające na celu zapobieganie powstawaniu odpadów budowlanych i rozbiórkowych. Selektywna zbiórka odpadów powinna mieć miejsce dopiero w momencie, kiedy dane materiały nie nadają się już do ponownego wykorzystania. Sama segregacja ma natomiast zapewnić przydatność do przygotowania do ponownego użycia, recyklingu oraz innego odzysku. Bez względu na miejsce wysortowania (w miejscu wytworzenia lub poza miejscem wytworzenia), poszczególne frakcje odpadów budowlanych i rozbiórkowych powinny następnie zostać przekazane wyspecjalizowanym podmiotom, które zajmą się ich dalszym zagospodarowaniem. W tym celu często niezbędne jest zamówienie profesjonalnego odbioru odpadów budowlanych i rozbiórkowych spod wskazanego adresu oferowanego m.in. przez firmę odbierającą odpady, jaką jest Interzero.

[i] https://orka.sejm.gov.pl/Druki10ka.nsf/0/A065E318FFC3BE21C1258BC70041F23F/%24File/766-uzasadnienie.docx

Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi wprowadziła przepisy w zakresie objęcia niektórych opakowań napojów systemem kaucyjnym. Systemy kaucyjne miały być uruchamiane, zgodnie z przepisami tej ustawy, począwszy od stycznia 2025 roku. Jednak dla prawidłowego ich funkcjonowania okazała się niezbędna, zgodnie z postulatami zgłaszanymi m.in. przez przedsiębiorców wprowadzających napoje w opakowaniach, konieczność wprowadzenia do ustawy szeregu dodatkowych zmian.

Na szkoleniu zostaną omówione zmiany przepisów ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi wprowadzone ustawą nowelizującą uchwaloną w grudniu 2024 roku, w tym m.in. przesunięcie uruchomienia systemów kaucyjnych i konsekwencje z tym związane, zmiany w zakresie napojów objętych systemem kaucyjnym, zmiany sposobu pobierania kaucji, objęcie nieodebranej kaucji podatkiem VAT.

Dokładny zakres tematyczny:

1. Doprecyzowanie przepisów w zakresie uzyskiwania zezwoleń na tworzenie systemów kaucyjnych.
2. Wyłączenie opakowań mleka i produktów mlecznych z systemów kaucyjnych.
3. Wprowadzenie obowiązku pobierania kaucji na każdym etapie sprzedaży napojów w opakowaniach.
4. Umożliwienie prowadzenia przez sprzedawców tzw. logistyki zwrotnej.
5. Obowiązek odbierania opakowań szklanych wielokrotnego użytku przez prowadzących jednostki handlowe o powierzchni nie przekraczającej 200 m2.
6. Objęcie podatkiem VAT nieodebranej kaucji.
7. Przesunięcie uruchomienia systemów kaucyjnych

Szkolenie poprowadzi: Paweł Sosnowski, Pełnomocnik zarządu ds. regulacji środowiskowych w Interzero

Link do zapisów TUTAJ

Webinar jest skierowany przede wszystkim do:

• Przedsiębiorców wprowadzających napoje w opakowaniach
• Specjalistów ds. ochrony środowiska
• Osób odpowiedzialnych za zarządzanie odpadami opakowaniowymi w sieciach handlowych
• Wszystkich zainteresowanych najnowszymi regulacjami prawnymi w zakresie gospodarki opakowaniami

Serdecznie zapraszamy do udziału w webinarze!

Rejestracja na trwa do: 16 stycznia 2025 roku do godziny 8:00.

Zapisz się już dziś!

Wystąpienia na wydarzeniach branżowych, szkolenia i kampanie oraz warsztaty edukacyjne – chociaż zbliża się koniec roku, a w powietrzu czuć już atmosferę świąt, w Interzero wciąż działamy intensywnie. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z podsumowaniem listopada w Grupie Interzero w Polsce, w którym w skrócie przybliżymy najważniejsze wydarzenia ubiegłego miesiąca.

Environmental Sustainability Dashboard od Interzero jest teraz licencjonowane przez Global Reporting Initiative (GRI)! To dla nas kolejny krok, aby raportowanie ESG stało się proste i dostępne dla każdej firmy. Jednocześnie chcemy, aby nasze narzędzie było niezawodne. Poprzez program GRI Licensing Software & Tools Program, GRI zapewnia, że nasz Environmental Sustainability Dashboard dokładnie i wydajnie uwzględnia standardy GRI, opierając się na najlepszych praktykach. Kluczowe korzyści naszego programu to dokładne raportowanie zrównoważonego rozwoju, pomoc w spełnianiu przepisów prawa i przyciągnięcie interesariuszy – dzięki rzetelnemu i transparentnemu raportowaniu. Jesteśmy niemal pewni, że nawet firmy, które nie będą podlegać raportowaniu ESG, będą musiały prowadzić dokumentację, jeśli będą chciały współpracować z większymi podmiotami.

W tym miesiącu Interzero miało przyjemność być gościem debaty na międzynarodowych targach ITTF Warsaw, czyli na jednym z największych wydarzeń w branży turystycznej, na którym spotykają się partnerzy zaangażowani w rozwój i promocje tego sektora. Nasz reprezentant, Dyrektor Zarządzający w Interzero Przemysław Kuna wziął udział w panelu pt. „Wpływ wyboru dostawców na neutralność węglową podróży służbowych. Jak polityka zrównoważonego rozwoju wpływa na zarządzanie podróżami służbowymi”. Przemysław postulował, aby nie skreślać podmiotów branżowych, które jeszcze nie zainteresowały się ESG. Prelegenci rozmawiali nie tylko o podróżach służbowych, ale też o elektryfikacji floty i o infrastrukturze w Polsce.

Ponadto Przemysław wziął również udział w debacie Rzeczpospolitej: „Jak pogodzić ogień z wodą, czyli potrzeby biznesu i miast wobec ROP w czasie mobilizacji prac nad ustawą”, która odbyła się w redakcji dziennika w ramach cyklu „Walka o klimat”. Nasz ekspert obrał konkretne stanowisko – jako Interzero opowiadamy się za wolnorynkowym i transparentnym modelem rozszerzonej odpowiedzialności producenta. Każdy chce wiedzieć, za co płaci i dlaczego akurat tyle. Nie chcemy, aby przedsiębiorcy stali się jedynie obiektem, na który można nakładać kolejne zobowiązania finansowe. Zachęcamy do zapoznania się z artykułem podsumowującym debatę tutaj.

Pod koniec listopada Łukasz Pachucki przeprowadził po raz drugi szkolenie stacjonarne w naszej siedzibie w Łodzi, tym razem pod hasłem “Kontrola inspekcji ochrony środowiska w przedsiębiorstwie”. Bardzo cieszymy się, że udało nam się zrealizować ten projekt w bardziej kameralnych grupach. Wymiana wiedzy, doświadczeń i możliwość zadania wszelkich pytań ekspertowi pozwala na dogłębne studium tematu. Przedsiębiorstwa, których pracownicy pojawili się na szkoleniu, znają już każdy krok kontroli, a dzięki sesji Q&A i możliwości konsultacji z naszym ekspertem po szkoleniu mają przygotowane wytyczne i plany, aby oględziny WIOŚ przebiegły bezproblemowo. Dziękujemy prowadzącemu za merytoryczny warsztat oraz wszystkim uczestnikom za zaufanie – mamy nadzieję, że zobaczymy się na kolejnych szkoleniach stacjonarnych!

Z inicjatywy Zespołu Edukacji Ekologicznej Interzero, we współpracy z Fundacją Bęc Zmiana, 23 listopada w jednym z warszawskich teatrów odbyły się warsztaty „Architektura odpadów”. Tematem spotkania były między innymi nowe regulacje prawne dotyczące odpadów. Mają one nierozerwalny związek z tworzeniem odpowiedniej przestrzeni miejskiej, mieszkaniowej oraz komunikacyjnej. Uczestnicy i uczestniczki przez pryzmat własnych doświadczeń z wielu branż tworzyli pomysły na nowe rozwiązania, które mogą np.: pomagać konsumentom w aktywnym działaniu w systemie kaucyjnym. Do warsztatu zostali zaproszeni architekci Michał Sikorski i Petro Vladimirov oraz artystka Zofia Strumiłło-Sukiennik. Wybór nie był przypadkowy – każdy z prowadzących w inny sposób mierzy się z tematyką odpadów. Warsztaty były częścią cyklu „Laboratorium badań nad szczęściem. Życie po komfortocenie”, projektu o charakterze artystyczno-badawczym.

29 listopada w krakowskim Muzeum Fotografii odbyła się debata „Spójrz! Czy to działa?”, podczas której skupiliśmy się na temacie kampanii społecznych o odpadach. Była to kontynuacja współpracy Interzero z tą instytucją kultury. Pretekstem do rozmowy były badania Interzero ”Między plusem a minusem” oraz ”Pakujemy się w kłopoty”, które wskazują na mniejsze zaangażowanie młodych dorosłych w kwestie środowiskowe. Wśród prelegentek znalazły się: Alicja Waszkiewicz-Raviv zajmująca się naukowo komunikacją wizualną oraz skutecznością kampanii, Dominika Lenkowska-Piechocka, założycielka agencji Who Will Save The Planet oraz Edyta Mantorska – kierowniczka Zespołu Edukacji Ekologicznej w Interzero. Debatę poprzedził warsztat skierowany do młodzieży.

Miesiąc zakończyliśmy partnerstwem z BWA Wrocław przy projekcie „Wystawa limitowana”. Przy placu Kościuszki 9-10 w stolicy Dolnego Śląska do 16 lutego będzie można zobaczyć siedem rzeźb autorstwa Kasi Fudakowski. Jednym z głównych motywów wystawy jest temat ograniczonych zasobów w kontekście produkcji; do stworzenia wystawy artystkę zainspirowały rozważania o tym, jak „kultura i sztuka są nierozerwalnie związane z zasobami energetycznymi dostępnymi na Ziemi oraz strukturami władzy, która tymi zasobami dysponuje”. Artystka oddała kontrolę nad wystawą publiczności jednocześnie ograniczając energię, która ją zasila. Pytanie zatem, czy każdy z odwiedzających będzie mógł zobaczyć wystawę w tej samej formie. Zespół Edukacji Ekologicznej Interzero przygotował we współpracy z instytucją grudniowy program edukacyjny, który odnosi się w pełni do tematu elektroodpadów.

W listopadzie zakończyła się trwająca od września w ramach projektu Eko Bez Kantów kampania społeczna „Naładuj swoje baterie” pod patronatem merytorycznym Fundacji Małgosi Braunek Bądź i we współpracy z aplikacją Mindy. W czasie trwania projektu odbył się cykl darmowych webinarów, na których uczestnicy mieli szansę spotkać się online z niezależnymi ekspertami. Rozmawialiśmy między innymi o ekopsychologii, zaletach kąpieli leśnych, praktykach somatycznych rozładowujących stres i zdrowej diecie dla ciała i planety. Ponadto, uczestnicy akcji mogli zdobyć dostęp premium do aplikacji Mindy, publikując w swoich mediach społecznościowych zdjęcia, na których pozbywają się baterii z hasztagiem #naladujswojebaterie.

Listopad był miesiącem obfitującym przede wszystkim w wydarzenia edukacyjne, a także społeczno-kulturalne. Dziękujemy wszystkim pracownikom Interzero zaangażowanym w wymienione działania, a także partnerom za zaproszenie do współpracy – wspólne intersekcjonalne warsztaty i debaty to coś, co zawsze zbliża i daje więcej możliwości na rozwój i szersze edukowanie społeczeństwa o istocie zrównoważonego rozwoju.

Wprowadzenie obowiązkowego raportowania ESG w Polsce będzie miało istotny wpływ na firmy, które spełniają kryteria określone w unijnej dyrektywie CSRD. Podobnie jak w innych krajach Unii Europejskiej, przedsiębiorstwa te będą zobligowane do corocznego przygotowywania raportów zrównoważonego rozwoju. Raporty te będą musiały spełniać wymogi prawne oraz standardy zamieszczone w rozporządzeniu UE. Dokumentacja ESG zostanie zrównana pod względem formalnym z raportami finansowymi, a jej treść będzie musiała być zatwierdzana przez niezależnych biegłych rewidentów. Niedopełnienie obowiązku sporządzenia raportu może wiązać się z poważnymi konsekwencjami, w tym odpowiedzialnością karną.

Firmy, na które nie zostanie bezpośrednio nałożony obowiązek raportowania ESG również odczują skutki uchwalenia rozporządzenia Unii. Dlaczego? Podejrzewamy, że wiele z nich i tak będzie musiało gromadzić i analizować dane dotyczące wpływu na środowisko. Zapewne będą to niezbędne dokumenty dla kontrahentów lub firm należących do tej samej grupy kapitałowej, które będą objęte wymogiem raportowania. Możliwe, że od partnerów będzie wymagane wsparcie w zakresie dostarczania odpowiednich danych. Właśnie dlatego już teraz zachęcamy przedstawicieli małych i średnich przedsiębiorstw do zainteresowania się tematem ESG. Nie wdrażając odpowiedniej strategii operacyjnej – biznes może poważnie ucierpieć za kilka lat. Klienci również chętniej zwracają się w kierunku produktów i usług transparentnych dostawców.

Zespół Interzero, wiedząc o tym, że zarówno małe, jak i większe firmy będą potrzebowały pomocy ekspertów do wdrożenia ESG w życie, przygotował dla was e-book. To dokument, który zawiera wszelkie niezbędne informacje. Jest napisany prostym, przystępnym językiem. Wyjaśniamy w nim czym jest dyrektywa CSRD, wprowadzamy harmonogram raportowania, pokazujemy jak komunikować się w temacie zrównoważonego rozwoju, a także przedstawiamy kroki operacyjne, jakie należy podjąć, aby przygotować swój biznes na ESG. Wypełnij formularz na naszej stronie, a dostaniesz do niego całkowicie darmowy dostęp. Twoja edukacja to jeden z najważniejszych czynników do rozwoju przedsiębiorstwa, które prowadzisz.

News o uchwaleniu raportowania to jedynie wierzchołek góry lodowej. Wiemy, jak bardzo zmieni się teraz polski model biznesowy i chcemy, aby nasi klienci byli na to przygotowani. Jako firma wierzymy w technologię i innowacje. Właśnie dlatego wszystkich zainteresowanych chcemy przeprowadzić po temacie ESG płynnie i spokojnie. Przypominamy, że raportowanie będzie obowiązkowe:

• od 2025 r. – w odniesieniu do dużych przedsiębiorstw (powyżej 250 pracowników i/lub 50 mln EUR obrotów i/lub 25 mln EUR całkowitych aktywów),
• od 2026 r. – w odniesieniu do MŚP notowanych na giełdzie.

Environmental Sustainability Dashboard – narzędzie do raportowania niefinansowego ESG – czyli nasze autorskie rozwiązanie consultingowe. Narzędzie usprawni procesy zbierania danych i ich monitoringu – dzięki czemu można dokładnie śledzić wskaźniki ESG. To rozwiązanie dla firm, które chcą być gotowe na obowiązkowe raportowanie. Klienci dostają dostęp do platformy internetowej i pełne doradztwo w zakresie oceny wpływu na środowisko.

Zgodnie z wyliczeniami ekspertów IOŚ-PIB, w 2022 r. do obrotu wprowadzono produkty zapakowane w 6 740 tys. ton opakowań. Pod uwagę wzięto dane z 532 instalacji, do których w 2022 r. trafiło łącznie 4 023,8 tys. ton odpadów. Ponad 10% tej masy stanowiły tzw. materiały niedocelowe (materiały, które nie są przetwarzane w danym procesie recyklingu na produkty, materiały lub substancje, które nie są odpadami). Po dokonaniu korekty, łączna masa odpadów opakowaniowych poddanych recyklingowi wyniosła 3 608,9 tys. ton, w tym:

• 2 022,5 tys. ton odpadów opakowaniowych z papieru i tektury.
• 565,1 tys. ton odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych,
• 635 tys. ton odpadów opakowaniowych ze szkła,
• 268,9 tys. ton odpadów opakowaniowych z drewna,
• 117,4 tys. ton odpadów opakowaniowych z metali.

Według przyjętej przez autorów raportu metodologii, poziom recyklingu ogółu odpadów opakowaniowych wyniósł 60,4%, czyli o 1,4 więcej niż minimum przewidziane w rozporządzeniu Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 19 grudnia 2021 r. w sprawie rocznych poziomów recyklingu odpadów opakowaniowych w poszczególnych latach do 2030 r.

Poziomy recyklingu ogółu odpadów opakowaniowych wyliczono w 2 wariantach. Pierwszy z nich bazował na danych pochodzących od wprowadzających (podmiotów, które powierzyły ustawowe obowiązki organizacjom) oraz samodzielnych (podmiotów odpowiedzialnych we własnym zakresie). Z danych tych wynika, że poziomy recyklingu poszczególnych odpadów opakowaniowych za 2022 r. kształtowały się następująco:

• metale – 93,9%,
• drewno – 20,9%,
• tworzywa sztuczne – 40,7%,
• szkło – 65,3 %,
• papier i tektura – 89,1%.

Zgodnie z tym wariantem, minimalne roczne poziomy recyklingu odpadów opakowaniowych zostały osiągnięte dla wszystkich rodzajów opakowań, z których powstały te odpady.

Drugi zaprezentowany w raporcie wariantem wyliczeń oparty został na metodologii IOŚ-PIB. Tak wyliczone poziomy recyklingu niemal wszystkich odpadów opakowaniowych (z wyjątkiem tworzyw sztucznych) są na niższym poziomie:

• metale – 36,6%,
• drewno – 16,7%,
• tworzywa sztuczne – 45,8%,
• szkło – 45 %,
• papier i tektura – 83,9%.

Zgodnie z wyliczeniami opartymi o metodologię IOŚ-PIB, w 2022 r. wprowadzający nie osiągnęli minimalnych poziomów recyklingu dla odpadów opakowaniowych z metali żelaznych i aluminium (wynoszących odpowiednio 55% i 51%) oraz z drewna (wynoszącego %).

Niezależnie od wariantu, najniższy poziom recyklingu odnotowano dla odpadów z drewna.

Źródłem przedstawionych w raporcie danych jest rejestr BDO. W wyliczeniach nie uwzględniono tzw. gapowiczów, czyli producentów lub dystrybutorów, którzy wprowadzają do obrotu opakowania z tworzyw sztucznych lub produkty w opakowaniach i nie zgłaszają ich organizacji odpowiedzialności producenta ani organowi publicznemu, ani nie biorą w żaden inny sposób odpowiedzialności finansowej lub finansowej i organizacyjnej za gospodarowanie odpadami opakowaniowymi z tworzyw sztucznych lub zgłaszają mniejsze ilości niż rzeczywiście wprowadzają do obrotu.

Przygotowana przez IOŚ-PIB analiza uwzględnia odpady o kodach:

• 15 01 01 – opakowania z papieru i tektury,
• 15 01 02 – opakowania z tworzyw sztucznych,
• 15 01 03 – opakowania z drewna,
• 15 01 04 – opakowania z metali,
• 15 01 05 – opakowania wielomateriałowe,
• 15 01 06 – zmieszane odpady opakowaniowe,
• 15 01 07 – opakowania ze szkła.

Rzeczywistą ilość odpadów opakowaniowych wytworzonych w Polsce i poddanych recyklingowi wyliczono w sposób następujący – sumując masy odpadów poddanych recyklingowi w Polsce oraz poddanych recyklingowi za granicą, pomniejszając wynik  o masę odpadów przywiezionych do Polski w celu poddania ich recyklingowi.

Interzero specjalizuje się w dostarczaniu zintegrowanych usług środowiskowych. Nasza misja to wspieranie firm w osiąganiu zrównoważonego rozwoju poprzez innowacyjne rozwiązania i edukację. Interzero Academy to platforma, która oferuje szeroki wachlarz szkoleń, dostosowanych do potrzeb specjalistów z branży ochrony środowiska.

• Szkolenia z zakresu zarządzania odpadami – Naucz się, jak efektywnie zarządzać odpadami w swojej firmie oraz poznaj swoje obowiązki.
• Szkolenia z zakresu zgodności z przepisami środowiskowymi – Upewnij się, że Twoja firma działa zgodnie z najnowszymi regulacjami. Dowiedz się więcej o ROP, rozporządzeniu bateryjnym, PPWR lub systemie kaucyjnym.
• Szkolenia z zakresu ochrony powietrza i gospodarki wodnościekowej – Zdobądź wiedzę na temat sprawozdań środowiskowych. Upewnij się, że posiadasz niezbędne zezwolenia i działasz zgodnie z prawem.

To proste! Wystarczy, że odwiedzisz naszą stronę internetową Interzero Academy w ostatni tydzień listopada i wybierzesz interesujące Cię szkolenia. Wszystkie szkolenia online na stronie będą tańsze o 50%. Nie przegap tej wyjątkowej okazji – promocja trwa tylko od 25 do 29 listopada 2024!

Inwestycja w wiedzę to inwestycja w przyszłość. Dzięki naszym szkoleniom zyskasz nie tylko nowe umiejętności, ale także przewagę konkurencyjną na rynku. Interzero Academy to gwarancja jakości, która pomoże Ci osiągnąć spokój w kontekście przestrzegania zobowiązań środowiskowych. Nabyta wiedza pozwoli Twojemu przedsiębiorstwu uniknąć kar administracyjnych, które mogą być nałożone, gdy firma znacząco wpływa na środowisko naturalne.

Nie czekaj! Dołącz do grona zadowolonych uczestników naszych szkoleń i skorzystaj z wyjątkowej oferty Black Week na Interzero Academy.

24 października 2024 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt rozporządzenia resortu klimatu, który przewiduje zwiększenie obowiązujących od 2018 r. stawek opłaty rejestrowej oraz opłaty rocznej.

Od 2025 r. wyniosą one:

• 200 zł dla mikroprzedsiębiorców,
• 800 zł dla pozostałych przedsiębiorców.

Oznacza to wzrost o odpowiednio 100% i 166%. Podwyżka obejmie wszystkie podmioty, które mają ustawowy obowiązek rejestracji w BDO.

Sprawdź, czy Twoja firma ma obowiązek rejestracji w BDO!

Zgodnie z zapisami ustawy o odpadach, stawki opłat BDO zostały ustalone w zakresie od 50 do 2000 zł. Ich wysokość nie powinna stanowić przeszkody w uzyskaniu wpisu do rejestru ani w wykonywaniu działalności gospodarczej, szczególnie dla mikro przedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców.

Przygotowany przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska projekt trafił następnie do zaopiniowania m.in. przez organizacje pracodawców oraz przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego. Ze względu na konieczności zapewnienia wejścia w życie projektowanych przepisów od dnia 1 stycznia 2025 r., termin na zaopiniowanie projektu rozporządzenia wynosił jedynie 5 dni.

Zgodnie z wyliczeniami resortu klimatu, dzięki podwyższeniu opłat BDO całkowite wpływy z opłaty rejestrowej i rocznej w latach 2025–2034 wyniosą:

• dla budżetu państwa 243,5 mln zł,
• dla budżetu województwa (marszałków województw) 134,8 mln zł.

W prognozowanym 10-letnim okresie średnie i duże przedsiębiorstwa będą musiały ponieść łącznie dodatkowe koszty w wysokości 194,662 mln zł, a mikro i małe przedsiębiorstwa w wysokości 70,942 mln zł.

Przyczyny podwyżki opłaty rejestrowej i rocznej w BDO wyjaśnione zostały w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia. Jak wskazuje resort klimatu, stawki opłat nie były aktualizowane od ponad 6 lat. W tym okresie skumulowana inflacja wyniosła 43,9%, co sprawiło, że realne dochody z opłaty rejestrowej i rocznej uległy faktycznemu zmniejszeniu. Co więcej, od 2018 r. nastąpił znaczący wzrost kosztów związanych z utrzymaniem, prowadzeniem i rozwojem BDO, który przyczynił się do zmniejszenia środków, jakie mogą zostać przeznaczone na odpowiednie funkcjonowanie Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami.

Zaproponowane w projekcie rozporządzenia stawki opłaty rejestrowej i rocznej BDO uwzględniają wspomniany wzrost kosztów zarówno po stronie marszałków województw, jak i po stronie budżetu państwa. Przypomnijmy, że opłaty od przedsiębiorców za wpis i prowadzenie rejestru pobiera marszałek województwa. Stanowią one w 35,65 % dochód budżetu województwa (marszałka województwa), który odpowiada za prowadzenie rejestru, zaś w 64,35 % dochód budżetu państwa i Ministerstwa Klimatu i Środowiska, którzy są Administratorem BDO.

Przebieg procesu legislacyjnego można śledzić na stronie Rządowego Centrum Legislacji.

Katalog podmiotów zobowiązanych do rejestracji w BDO, a więc też do wnoszenia opłat: rocznej i rejestrowej został enumeratywnie określony w ustawie o odpadach.

Do uiszczania opłaty rejestrowej oraz opłaty rocznej zobowiązani są:

• wprowadzający sprzęt oraz autoryzowani przedstawiciele,
• wprowadzający baterie lub akumulatory,
• wprowadzający pojazdy,
• producenci, importerzy i wewnątrzwspólnotowi nabywcy opakowań,
• wprowadzający na terytorium kraju produkty w opakowaniach,
• wprowadzający na terytorium kraju opony,
• wprowadzający na terytorium kraju oleje smarowe.

Zawarte w projekcie rozporządzenia PPWR regulacje dotkną wszystkich przedsiębiorców wprowadzających produkty w opakowaniach. Do tego grona zaliczają się też producenci kosmetyków. Przypomnijmy, że obecnie obowiązująca dyrektywa o opakowaniach i odpadach opakowaniowych nie wprowadza żadnych szczególnych wymogów dotyczących całego cyklu życia opakowań kosmetycznych. Niedługo jednak czeka nas prawdziwa opakowaniowa rewolucja w branży kosmetycznej.

Wraz z wejściem w życie postanowień rozporządzenia PPWR, branżę kosmetyczną zaczną obowiązywać następujące wymagania:

• minimalizacja opakowań,
• przydatność opakowań do recyklingu,
• obowiązkowe użycie recyklatów,
• konieczność ograniczenia niektórych formatów opakowań (np. miniproduktów hotelowych),
• obowiązkowe oznakowanie opakowań co do sposobu sortowania i przydatności do ponownego użycia,
• ponowne wykorzystanie opakowań transportowych i zbiorczych,
• obowiązek ograniczenia wykorzystywania opakowań biodegradowalnych i kompostowalnych.

Przyjęty przez PE projekt rozporządzenia opakowaniowego obliguje producentów opakowań kosmetycznych do maksymalnego ograniczenia ich masy i objętości. Musi się to jednak odbyć bez uszczerbku dla bezpieczeństwa pakowanych w nie produktów oraz dla funkcjonalności samych opakowań. Funkcjonalność ta rozumiana jest przez pryzmat następujących kryteriów:

• ochrona produktu,
• procesy produkcji i napełniania opakowań,
• logistyka,
• wymogi dotyczące informacji,
• higiena i bezpieczeństwo,
• wymogi prawne,
• zawartość materiałów pochodzących z recyklingu, możliwość recyklingu i ponownego użycia.

Z rynku znikną więc opakowania wielowarstwowe, o podwójnych ściankach, z fałszywym dnem i innymi elementami, których celem jest jedynie wizualne zwiększenie objętości.

Minimalizacja objętości odbije się też na opakowaniach transportowych i zbiorczych, w których współczynnik pustej przestrzeni będzie mógł wynosić maksymalnie 40%.

Przydatność do recyklingu opakowań na kosmetyki oceniana będzie zgodnie z kryteriami, które zostaną wdrożone dwuetapowo. W I etapie, prawdopodobnie od 1 stycznia 2030 r., każde opakowanie będzie musiało spełniać unijne kryteria projektowania dla recyklingu (Design for Recycling), które uwzględniają stan techniki, zbiórki i sortowania. W II etapie wdrażanym od 1 stycznia 2035 r. opakowania będą musiały spełnić kryteria DfR oraz dodatkowe kryterium świadczące o ich recyklowalności „na dużą skalę”.

Za sprawą rozporządzenia PPWR pojawi się więc konieczność ekoprojektowania wszystkich opakowań, czyli projektowania ich z myślą o późniejszym recyklingu.

Opakowania na kosmetyki będą zaliczane do różnych klas przydatności do recyklingu, z których najwyższa będzie klasa A, oznaczająca przydatność do recyklingu 95% lub więcej masy opakowania. Opakowania, których przydatność do recyklingu będzie niższa niż 70% masy (klasa E lub niższa), nie będą mogły zostać wprowadzone do obrotu w UE. Z klasą przydatności do recyklingu będzie związana też wysokość opłaty produktowej (ekomodukacja).

Projekt rozporządzenia PPWR przewiduje też obligatoryjne wykorzystanie tworzyw sztucznych odzyskanych z odpadów pokonsumenckich (recyklatów) do produkcji opakowań kosmetycznych. Sposób jego wyznaczania (na jednostkę opakowania, na portfolio produktów danego producenta lub w na inną jednostkę) nie został jeszcze ostatecznie potwierdzony, podobnie z resztą jak zaproponowane branży kosmetycznej poziomy wykorzystania recyklatu. Początkowo miały one wynosić 10% recyklatu do 2030 r. i 55% do 2040 r. O tym, czy propozycje te zostaną utrzymane czy zwiększone dowiemy się prawdopodobnie pod koniec bieżącego roku.

Wychodząc naprzeciw projektowanym przepisom, czołowi gracze branży kosmetycznej stale poszerzają ofertę produktów w opakowaniach z recyklatu lub z dodatkiem recyklatu. Takie ekologiczne opakowania kosmetyczne często są też zminimalizowane.

Nie wszystkie rodzaje opakowań doczekają się gruntownej zmiany – niektóre z nich zostaną zupełnie zakazane. Mowa tu o miniaturowych kosmetykach hotelowych. Ten format opakowań Komisja Europejska oceniła jako nadmierny lub zbędny.

Po wejściu w życie PPWR na drogeryjnych pólkach pozostaną jednak podróżne minikosmetyki o pojemności do 100 ml – zakaz obejmie jedynie produkty hotelowe. Nie od dziś wiadomo jednak, że KE może w przyszłości rozszerzyć katalog zakazanych opakowań.

Celem rozporządzenia PPWR jest również ujednolicenie oznaczeń na opakowaniach. Będą one musiały jasno wskazywać skład materiałowy opakowań, co ma ułatwić sortowanie odpadów opakowaniowych przez konsumentów. Na opakowaniach wielokrotnego użytku znajdzie się natomiast kod QR lub inna informacja, która ułatwi ich ponowne wykorzystanie.

Wraz z wprowadzeniem nowego oznakowania, zakazane zostanie umieszczanie na etykietach oraz na całym opakowaniu informacji, które mogłyby zdezorientować lub wprowadzić w błąd konsumentów.

Wszystkie wymogi przewidziane w projekcie rozporządzenia PPWR mają za zadanie ograniczenie zużycia surowców pierwotnych, zahamowanie tempa wzrostu ilości wytwarzanych opakowań oraz zwiększenie udziału materiałów z recyklingu w niemal wszystkich opakowaniach, nie tylko kosmetycznych. Skutkiem ich wdrożenia ma być przybliżenie całej UE do realizacji celu, jakim jest niskoemisyjna gospodarka o obiegu zamkniętym.

Przepisy PPWR obejmują cały cykl życia opakowań, kładąc szczególny nacisk na projektowanie z myślą o późniejszym recyklingu oraz zamykanie obiegu surowców. Wynika to m.in. z faktu, że opakowania z tworzyw sztucznych są wysokoemisyjne, a pod względem zużycia paliw kopalnych recykling powstałych z nich odpadów jest pięć razy korzystniejszy niż spalanie z odzyskiem energii[i].

Ostateczny tekst rozporządzenia PPWR został przyjęty przez Parlament Europejski 24 kwietnia 2024 r. Zgodnie z przewidywaniami, Rada potwierdzi przyjęcie rozporządzenia najpóźniej do końca bieżącego roku, a nowe przepisy zaczną obowiązywać od 2026 r.

Zacznijmy od początku, czyli od tego, z czego odlewane są medale olimpijskie. Choć może się to wydawać szokujące, złote medale wcale nie powstają ze złota! Produkuje się je ze srebra najwyższej próby (>995), które jest następnie pozłacane, tym razem już prawdziwym złotem w symbolicznej ilości 6 g. Co ciekawe, złote medale nie są złote już od ponad 100 lat – po raz ostatni czyste olimpijskie złoto otrzymali sportowcy na Igrzyskach w Sztokholmie w 1912 r.

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku srebrnych medali olimpijskich, które są srebrne nie tylko z nazwy. Podobnie jak najcenniejsze krążki, również olimpijskie srebra produkuje się ze srebra o próbie >995. Brązowe medale odlewa się natomiast ze stopu miedzi, cyny i cynku.

Medale wręczane podczas nowożytnych Igrzysk Olimpijskich zwykle powstawały z materiałów pierwotnych. Przełom nastąpił podczas Igrzysk w Rio w 2016 r., kiedy to srebrne i brązowe medale wykonano w 30% z metali pochodzących z recyklingu. Medale te były zawieszone na wstęgach, które z kolei wyprodukowano z przetworzonych butelek.

O krok dalej poszli organizatorzy Igrzysk Olimpijskich w Tokio, które odbyły się w 2021 r. – postanowili oni wykonać medale z surowców w 100% pochodzących z recyklingu elektroodpadów. W zbiórkę tych elektroodpadów zaangażowano całe japońskie społeczeństwo, które przez wiele miesięcy oddawało na ten cel stare telefony, komputery oraz drobną elektronikę. Z zebranych elektrośmieci odzyskano 4,1 tony srebra, 2,7 tony brązu i ponad 30 kg złota, z których udało się odlać ok. 5 tys. medali.

Medale olimpijskie to tylko jeden z nieoczywistych zastosowań materiałów z recyklingu. Sprawdź, co jeszcze powstaje z recyklingu!

Idea odlewania olimpijskich medali z metali pochodzących z recyklingu była kontynuowana podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. Oprócz recyklowanego srebra, złota, miedzi, cyny i cynku, w ich składzie znalazły się też… fragmenty żelaza z wieży Eiffla. Zostały one pozyskane podczas remontu, a następnie zatopione wewnątrz każdego z medali. W ten sposób najlepsi olimpijczycy otrzymali po dokładnie 18 gramów żelaza pochodzącego z najważniejszego symbolu Paryża.

Najważniejszą zmianą zatwierdzoną podczas posiedzenia Rady Ministrów, które odbyło się 29 października, jest przesunięcie uruchomienia systemów kaucyjnych – z planowanego pierwotnie 1 stycznia 2025 r. na 1 października 2025 r.

Skrócenie okresu referencyjnego ma umożliwić wprowadzającym oraz operatorom systemu kaucyjnego lepsze przygotowanie się do prowadzenia selektywnej zbiórki. Chodzi tu głównie o dostosowanie powierzchni jednostek handlowych (montaż butelkomatów, organizację systemu workowego), dzięki czemu system kaucyjny obejmie cały kraj, a wszyscy zainteresowani konsumenci zyskają możliwość zwrotu kaucji. Zmiany mają wejść w życie od 1 stycznia 2025 r.

Przypomnijmy, że dyskusja o możliwości odroczenia startu systemu kaucyjnego rozpoczęła się od wypowiedzi minister klimatu i środowiska Pauliny Hennig-Kloska, która 16 października stwierdziła, że system kaucyjny nie jest gotowy do wejścia w życie. 21 października na stronie Rządowego Centrum Legislacji pojawiła się wprowadzona przez minister autopoprawka do ustawy opakowaniowej, która miała dać operatorom systemu kaucyjnego możliwość złożenia wniosku o przesunięcie terminu uruchomienia systemu z 1 stycznia 2025 r. na 1 lipca 2025 r. Ostatecznie na posiedzeniu rządu zadecydowano o jeszcze dalszym przesunięciu startu systemu kaucyjnego.

Przyjęty przez Radę Ministrów projekt nowelizacji przewiduje możliwość zmiany dotychczas zezwoleń na prowadzenie systemu kaucyjnego w zakresie ograniczonym do zmiany terminu uruchomienia systemu na dzień 1 października 2025 r. Zgodnie z art. 7 projektu ustawy nowelizującej, będzie się ona odbywała na wniosek złożony przez operatorów, którzy uzyskali zezwolenie na prowadzenie systemu kaucyjnego jeszcze przed wejściem nowelizacji w życie.

Do 17 października 2024 r. Minister Klimatu i Środowiska wydał 4 ostateczne decyzje administracyjne przyznające zezwolenia na prowadzenie systemu kaucyjnego, w których jako termin uruchomienia systemu wskazano dzień 1 stycznia 2025 r. – poinformowała Paulina Hennig-Kloska.

Termin na złożenie wniosku to 7 dni od wejścia ustawy w życie. W takim samym terminie rozpatrywane będą wnioski operatorów. Co ważne, projekt ustawy nie przewiduje możliwości odmowy modyfikacji wydanego zezwolenia w zakresie ograniczonym do zmiany terminu uruchomienia systemu.

Konsekwencją odroczenia startu systemu kaucyjnego jest zmiana w sposobie wyliczania poziomów selektywnej zbiórki odpadów opakowaniowych objętych systemem. Zgodnie z art. 9 projektu ustawy, będą one obliczane na podstawie masy opakowań wprowadzonych do obrotu między 1 października a 31 grudnia 2025 r., a nie jak pierwotnie zakładano od 1 stycznia do 31 grudnia 2025 r.

Nowelizacja ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi zobowiązuje wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska do prowadzenia kontroli zarówno przed, jak i po uruchomieniu systemu kaucyjnego. Do zadań WIOŚ będzie należała m.in. kontrola podmiotów reprezentujących, która ma przyczynić się do zapewnienia, że systemy zostały przygotowane prawidłowo i funkcjonują zgodnie z udzielonym zezwoleniem.

Poznaj kompleksowe usługi Interzero dla wszystkich uczestników systemu kaucyjnego.

Oprócz powyższych poprawek, projekt ustawy wprowadza szereg dodatkowych zmian, w dużej części postulowanych przez przedsiębiorców, w tym:

• wyłączenie wprowadzających mleko oraz napoje mleczne z obowiązku zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych,
• wprowadzenie tzw. zamkniętego obiegu kaucji, czyli obowiązku naliczana kaucji na każdym etapie łańcuchu sprzedaży,
• umożliwienie prowadzącym sieci handlowe wykorzystania np. centrów dystrybucji do gromadzenia odebranych z jednostek handlowych odpadów opakowaniowych bez konieczności uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów,
• dodanie wymogu funkcjonowania w każdej gminie co najmniej jednego stacjonarnego punktu odbierania opakowań i odpadów opakowaniowych w ramach systemu kaucyjnego,
• wprowadzenie obowiązku przyjmowania szklanych butelek wielokrotnego użytku przez prowadzących jednostki handlu detalicznego o powierzchni poniżej 200 m², jeżeli jednostka sprzedaje napoje w takich butelkach,
• wprowadzenie od 2026 r. zmiany wysokości opłaty produktowej ponoszonej przez wprowadzających którzy nie przystąpili do żadnego z systemów kaucyjnych. Opłata produktowa obliczana będzie jako potrójna stawka opłaty produktowej określonej dla danego rodzaju opakowania na napoje.

Przyjęty przez Radę Ministrów projekt wpłynął do sejmu 30 października 2024 r., a dzień później został skierowany do pierwszego czytania. Przebieg procesu legislacyjnego można śledzić na stronie Sejmu.